بازیهای سنتیِ خانوادگی و دستهجمعی میتوانند در پرورش مهارتهای رفتاری مانند صبوری، احترام، رعایت نوبت و عضوی از یک تیم بودن به کودکان کمک کنند. پس این نکات را بخاطر بسپارید و زمانی را به «وقتِ بازی» اختصاص دهید!
ممکن است تصور کنید اگر سالی یکی دوبار خاک از بازیهای دستهجمعی بتکانید، کار بزرگی کردهاید؛ اما بهخاطر داشته باشید براساس یافتههای پژوهشگرانِ رفتاری، بچههایی که به طور مرتب در بازیهای خانوادگی و دستهجمعی شرکت داده میشوند، عملکرد بهتری در مدرسه دارند.
۷ راه برای ترغیب بچهها به بازیهای خانوادگی و دستهجمعی:
۱- چندتا از بازیهای مورد علاقهتان را رو کنید. منچ، دوز، اسم فامیل، نقطهبازی و انواع بازیهای کارتی نه تنها سرگرمکنندهاند، بلکه چالش برانگیزند و قدرت تمرکز و استراتژی را تقویت میکنند.
۲- بازی کردن را جزو روتین هفتگیتان قرار دهید. وقتی که مناسب همهی اعضای خانواده باشد پیدا کنید و همگی با هم بنشینید و بازی کنید. روزهای تعطیل آخر هفته معمولاً مناسبترند.
۳- برای جذابترکردن «وقتِ بازی» موارد دیگری به آن اضافه کنید؛ مثل خوراکیهای مورد علاقه. ذرت بوداده، لواشک، خشکبار، چای و دمنوش… . با دعوت از پدربزرگ و مادربزرگ یا اعضای دیگر فامیل و دوستان این زمان را هیجانانگیزتر کنید. ( البته این نکته برای دوران بدون کرونا کاربرد دارد!)
۴- با بازیهایی که بچهها و جوانترها بیشتر دوست دارند، شروع کنید. یا اینکه برای گروههای مختلف سنی بازی مناسب داشته باشید (که کسی بیکار نماند!) قبل از شروع مطمئن شوید همهی شرکتکنندگانﹾ قوانین، هدف و شیوهی بازی را فهمیدهاند.
۵- توضیح دهید که برای لذت بردن از بازی، همه باید طبق قوانین بازی کنیم و به همبازی خود و نتیجهی بازی، هرچه که باشد، احترام بگذاریم.
۶- علاقه و اشتیاق خود را به بازی کردن و «وقتِ بازی» نشان دهید. حواستان را جمع بازی کنید (مثلاً هر از گاهی گوشیتان را چک نکنید یا با کنترل تلویزیون مشغول نشوید!) و تلاش کنید این زمان برای خودتان و فرزندتان لذتبخش باشد. در مورد هر حرکت و تصمیم خود در بازی بحث کنید و از فرزندتان بپرسید اگر این حرکت یا حرکت دیگری را انجام دهد، چه اتفاقی میافتد یا چه گزینههای دیگری وجود داشت.
۷- برنده یا بازنده، از فرزندتان بپرسید چه چیزی از بازی دستگیرش شده و دفعهی بعد چه کار متفاوتی ممکن است انجام دهد.